εξηντάχρονη και πλέον εγκατάλειψή τους, εξαιτίας του εμφύλιου πόλεμου.
Αλλά οι σημερινές συνθήκες κάτω από τις οποίες ζουν οι λιγοστοί πλέον κάτοικοί τους- έστω κι αυτοί που τα επισκέπτονται σποραδικά- δεν είναι ούτε σήμερα, οι πλέον ασφαλείς και κατάλληλες. «Αγκάθι», που δεν αφήνει τα χωριά να βρουν το ρυθμό τους, είναι οι συχνές επιδρομές «συμμοριών» από την άλλη πλευρά των συνόρων, οι οποίες δεν αρκούνται στο να λεηλατούν νοικοκυριά, εκκλησίες και ξενώνες, αλλά με σύγχρονα μηχανήματα και εξοπλισμό έχουν βάλει στο «μάτι» και την πλούσια ξυλεία των δασών της οροσειράς.
«Έρχονται από την Αλβανία με μουλάρια και με αλυσοπρίονα και κόβουν τα δέντρα, παράνομα, φορτώνουν ό,τι βρουν και τα πουλούν είτε στη χώρα τους είτε ξανά στην Ελλάδα. Εμείς ξέρουμε ότι υπάρχουν οργανωμένες ομάδες, από εργολάβους και εργάτες. Έχουν ανοίξει πέντε μονοπάτια με μπουλντόζες τους και μπαίνουν βαθιά στο δάσος, εκεί όπου δεν υπάρχει πρόσβαση από την ελληνική πλευρά, προς τη Νικολίτσα. Ο καθένας ‘δουλεύει’ πάνω στον δρόμο του και όλοι κάνουν τη δουλειά τους, τα έχουν βρει μεταξύ τους. Όμως αφανίζουν το δάσος» καταγγέλλει ο κάτοικος Σλίμνιτσας Παναγιώτης Βλάχος.
Στις 17 Ιουλίου, η αστυνομία συνέλαβε τρία άτομα, αλβανικής καταγωγής, που προέβαιναν σε παράνομη ξύλευση και κατέσχεσε ένα φορτηγό με πλατφόρμα και δύο τρακτέρ, καθώς και αλυσοπρίονα και δασικό εξοπλισμό, τα οποία μετέφερε στο Νεστόριο. Αλλά οι επιδρομές δεν σταμάτησαν, συνεχίζονται, γιατί τα παράνομα κέρδη είναι μεγάλα.
Βεβαίως, οι κλέφτες δεν στοχεύουν αποκλειστικά στην ξυλεία, αλλά σε ό,τι μπορούν να βρουν στα σπίτια, τα περισσότερα από τα οποία κατοικούνται συνήθως τα Σαββατοκύριακα.
«Σπάζουν με τσεκούρια τα τζάμια και τα παντζούρια μπαίνουν στα σπίτια και στις αποθήκες και τα λεηλατούν. Εμένα μου πήραν δύο αλυσοπρίονα, εργαλεία και ό,τι άλλο βρήκαν. Μέχρι και μοσχάρια αρπάζουν από τα κοπάδια, τα σφάζουν και τα παίρνουν μαζί τους και πουλάνε το κρέας στην άλλη πλευρά. Δυστυχώς, πλέον είμαστε αναγκασμένοι να κοιμόμαστε με το δίκαννο δίπλα από το κρεβάτι» προσθέτει ο κ. Βλάχος.
Οι λεηλασίες συνεχίζονται τα τελευταία χρόνια, από τότε που επέστρεψαν οι πρώτοι πρώην κάτοικοι και ξαναέστησαν τα νοικοκυριά τους. Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 που έπεσε το κομμουνιστικό καθεστώς στην Αλβανία και άνοιξαν τα σύνορα, η περιοχή έγινε πέρασμα για όσους ήθελαν να μπουν παράνομα στη χώρα.
Αλλά ακόμη τότε τα χωριά ήταν ακόμη σχεδόν ακατοίκητα. Μόλις άρχισαν να επιστρέφουν οι πρώην κάτοικοι και στήθηκαν υποστατικά και στάβλοι ξεκίνησαν και οι πρώτες λεηλασίες.
Οι κλέφτες συνηθίζουν να δρουν τους χειμερινούς μήνες, που τα χωριά είναι τον περισσότερο καιρό εγκαταλειμμένα και οι δρόμοι, εξαιτίας του χιονιού και του παγετού, δυσπρόσιτοι για την αστυνομία και τη συνοριοφυλακή.
Λεία κλεφτών έγινε πριν από λίγα χρόνια και η μεγάλη καμπάνα, του 1859, του Ι.Ν. του Αγίου Αθανασίου της Σλίμνιτσας. Οι παλαιότεροι έλεγαν ότι ήταν επενδυμένη και με χρυσάφι σε ορισμένα σημεία. Οι άνδρες του ΔΣΕ, στον εμφύλιο, την έκρουαν κάθε φορά που βομβάρδιζε ο στρατός για να ειδοποιηθούν στο νοσοκομείο των ανταρτών και να καλυφθούν. Η καμπάνα ανακαλύφθηκε στη Διποταμιά Καστοριάς το 1981 και η οικογένεια που την είχε στην κατοχή της, τη δώρισε μετά από αίτημα του ιερέα του ναού της Σλίμνιτσας και πάλι στο χωριό. Το 1994 εξαφανίστηκε μέσα σε μία νύχτα και δεν την ξαναβρήκαν ποτέ. Ήταν πολύ βαριά καμπάνα για να μετακινηθεί, χωρίς να γίνει οργανωμένη επιχείρηση για την κλοπή της.
Ο αντιπρόεδρος του Γιαννοχωρίου Νίκος Χαλκιάς επιβεβαιώνει τα συχνά «χτυπήματα» των συμμοριών από την Αλβανία, στην περιοχή. Ο ίδιος, με τη βοήθεια του γιού του, που είναι ηλεκτρονικός έβαλε στο σπίτι του ένα υπερσύγχρονο σύστημα συναγερμού, ύστερα από πολλές φορές που επιχειρήθηκε διάρρηξη. Δυστυχώς, ούτε και αυτός προσφέρει επαρκή προστασία, γιατί οι κλέφτες μπορούν να διαφύγουν εύκολα, μέχρι να έρθει η αστυνομία από το Νεστόριο.
«Η ζωή έγινε δύσκολη τα τελευταία χρόνια, τα σπίτια είναι αφύλακτα και συνεχώς λεηλατούνται από τους κλέφτες που μπαίνουν παράνομα. Αυτοί είναι πιο κοντά από δικές μας πόλεις. Αν τουλάχιστον επάνδρωναν σε μόνιμη βάση το φυλάκιο του στρατού, εδώ στην περιοχή, έστω και η συμβολική παρουσία του θα λειτουργούσε αποτρεπτικά. Τώρα, λες και δεν υπάρχουν σύνορα…».
Οι κάτοικοι της Σλίμνιτσας στο παρελθόν είχαν παραχωρήσει το εγκαταλειμμένο σχολείο του χωριού για να χρησιμοποιηθεί ως στρατιωτικό φυλάκιο, οπότε έστω μια - δύο φορές, στις δεκαπέντε μέρες, το επισκέπτονταν κάποιο περίπολο. Όμως κι αυτό έχει σταματήσει και σκέφτονται τι θα κάνουν με το κλειδί του σχολείου, αν θα πρέπει να το ξαναζητήσουν πίσω, αφού και ο στρατός το έχει εγκαταλείψει.
Οι κάτοικοι αντιμετωπίζουν σχεδόν ως παράδοξο το γεγονός, ότι εκεί που άλλοτε υπήρχε στρατιωτική μπάρα και πλήρης απουσία πρόσβασης για μη στρατιωτικούς, σήμερα να μην υπάρχει ούτε ένα μόνιμο επανδρωμένο φυλάκιο, που να δηλώνει την ύπαρξη των συνόρων και να λειτουργεί αποτρεπτικά για την είσοδο των μη νόμιμων μεταναστών και των επιδρομέων. Από την άλλη, η αστυνομία που εδρεύει στο Νεστόριο αδυνατεί να επέμβει προληπτικά και να αστυνομεύσει αποτελεσματικά όλη την περιοχή, καταγγέλλουν οι κάτοικοι. Η απόσταση είναι αρκετά μεγάλη και οι δρόμοι δύσβατοι για να ελεγχθεί όλη η οριογραμμή, καθώς μάλιστα οι κλέφτες χτυπούν οργανωμένα και επιστρέφουν γρήγορα στα χωριά τους, με τη λεία τους, στην άλλη πλευρά των συνόρων. Επιπλέον, η δύναμη των συνοριοφυλάκων που υπήρχε στο Νεστόριο μετακινήθηκε σχεδόν στο σύνολο της στον Έβρο και παρέμειναν μόνο ελάχιστοι στην περιοχή, αν και σταδιακά προβλέπεται να επιστρέψουν κάποιοι το φθινόπωρο.
«Χρόνια μας ταλαιπωρεί αυτή η κατάσταση με τις κλοπές και την παράνομη υλοτομία. Έχουμε κάνει άπειρα διαβήματα στα υπουργεία, αλλά το πρόβλημα δεν λύνεται. Στο δήμο μας υπήρχαν κάποτε δέκα στρατιωτικά φυλάκια που λειτουργούσαν σε μόνιμη βάση και τους απέτρεπαν, σήμερα υπάρχει μόνο ένα στη Διποταμιά» λέει ο δήμαρχος Νεστορίου Χρήστος Γκοσλιόπουλος.
«Οι κλέφτες έχουν αποθρασυνθεί και κατεβαίνουν πλέον και προς τα εκεί. Η παράνομη υλοτομία δεν έχει σταματήσει καθόλου, γιατί είναι αλήθεια ότι κόβουν σε περιοχές που η πρόσβαση από την ελληνική πλευρά είναι δύσκολη. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει: να επανδρωθούν ξανά τα φυλάκια και να ενισχυθεί η συνοριοφυλακή» προσθέτει.
Η κατάσταση με τις κλοπές και τις ληστείες έχει θορυβήσει και όσους σκέφτονταν να χτίσουν σπίτια στην πανέμορφη περιοχή, καθώς ορισμένοι είναι εύποροι και θα ήθελαν είτε να αναστήσουν το πατρικό τους, είτε να αποκτήσουν ένα εξοχικό.
Πολλοί που ξεκίνησαν εργασίες έχουν σταματήσει ανησυχώντας για το θέμα της προσωπικής τους ασφάλειας και των οικογενειών τους. «Είναι μεγάλο το πρόβλημα, πείτε το παντού, σώστε μας» λέει με έμφαση ο Παναγιώτης Βλάχος.
Φάνης Γρηγοριάδης
News Room «Κέρδος» με πληροφόρηση από το ΑΠΕ - ΑΜΠ
Κέρδος online
