Με την με αριθμό 225/2015 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου αποφασίσθηκε η δικαίωση 180 καταθετών της υπό εκκαθάριση Συνεταιριστικής Τράπεζας Δυτικής Μακεδονίας. Πρόκειται για χρήματα τα οποία ήταν κατατεθειμένα υπό τη μορφή τραπεζικού προϊόντος με τίτλο «Προθεσμιακή Κατάθεση», το οποίο αποτελείτο από δύο μέρη: α) προθεσμιακή κατάθεση και β) επένδυση στο κεφάλαιο της Συνεταιριστικής (μερίδες). Το μέρος των χρημάτων που αποτελούσαν την προθεσμιακή κατάθεση μεταφέρθηκε στο όνομα τού κάθε δικαιούχου, στην τράπεζα ALPHA BANK, εν αντιθέσει με το ποσό που κατά τον ειδικό εκκαθαριστή και την ΤτΕ αποτελούσε επένδυση στο κεφάλαιο της Συνεταιριστικής Τράπεζας (μερίδες) και για το οποίο ο ειδικός εκκαθαριστής “ΕΡΝΣΤ & ΓΙΑΝΚ (ΕΛΛΑΣ)”, δρομολόγησε την εφαρμογή των κείμενων διατάξεων της τραπεζικής πτωχευτικής νομοθεσίας, που διέπουν την Ειδική Εκκαθάριση Πιστωτικών Ιδρυμάτων, θέτοντας σε σοβαρό κίνδυνο το ενδεχόμενο ικανοποίησης των καταθετών.
Οι 180 καταθέτες της Συνεταιριστικής Τράπεζας προσέφυγαν στην Ελληνική Δικαιοσύνη ζητώντας με αίτηση ασφαλιστικών μέτρων τη δέσμευση των ποσών, που είχαν παρακρατηθεί από τον ειδικό εκκαθαριστή και αφετέρου με ανακοπή την κατάταξή τους σε πιστωτές προκειμένου να δικαιωθούν τελικά των απαιτήσεών τους. Η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων συζητήθηκε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κοζάνης την 4 Φεβρουαρίου 2015 και εκδόθηκε η με αριθμό 225/2015 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου, με την οποία διατάχθηκε η δέσμευση των απαιτήσεων των συγκεκριμένων πελατών της Τράπεζας ύψους 1.850.606,04 ευρώ.
Δήλωση των πληρεξουσίων δικηγόρων των καταθετών, Μπαλατσούκα Σπύρου και Βρίκου Ζήση, δικηγόρων Κοζάνης:
«Με τη συγκεκριμένη δικαστική απόφαση αποδεικνύεται ότι οι Τράπεζες υπόκεινται σε κανόνες και ότι η δικαιοσύνη έχει τα εχέγγυα για να διαπιστώσει, να κατακρίνει και να τιμωρήσει τις παράνομες συμπεριφορές τους οι οποίες προκαλούν βλάβη σε ανθρώπους, οι οποίοι, στερούμενοι ειδικών γνώσεων, εναποθέτουν τις ελπίδες και τις οικονομίες τους σε αυτές. Η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση επικυρώνει την εξ αρχής άποψή μας, ότι τα συγκεκριμένα τραπεζικά προϊόντα αποτελούσαν αμιγείς καταθέσεις και όχι επενδυτικά προϊόντα και ότι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι στερούμενοι ειδικών γνώσεων και τραπεζικής εμπειρίας προέβησαν στην αποδοχή αυτού του προϊόντος ως καταθετικού προϊόντος και όχι ως επενδυτικού προγράμματος ή πολύ περισσότερο ως μέσου απόκτησης μεριδίων της τράπεζας.»
kozanimedia.gr
