Η «αλήθεια» για την «ευθύνη» της συγκυβέρνησης… ή αλλιώς…… Παίζοντας με τις λέξεις.

Posted by : Mr. Blog | 21 Ιαν 2015 | Published in

Αν θεωρήσουμε πως τα τηλεοπτικά σπότ των κομμάτων επιχειρούν να συμπτύξουν το ιδεολογικό τους πρόταγμα σε περιορισμένο χρόνο και λίγες λέξεις,  τότε ομολογώ πως παρακολουθώντας το διαφημιστικό συμπίλημα της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ( αριστερή παράταξη) ένιωσα για πολλοστή φορά περίεργα για τον τρόπο που αντιλαμβάνονται τα πράγματα . 

Η Ν.Δ. με κεντρικό μότο «λέμε την αλήθεια» (αφήνω ασχολίαστο το άλλο , γκεμπελίστικο σπότ που προειδοποιεί για την καταστροφή της χώρας την άνοιξη …)  προσπαθεί να
παρουσιάσει την εκτέλεση της μνημονιακής συνταγής ως τη μόνη δυνατή λύση, ενώ, συμπληρωματικά  το ΠΑΣΟΚ με  σύνθημα το «κρατάμε ψηλά την ευθύνη» υπερθεματίζει προσθέτοντας  υπόρρητα  πως στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και δεν ολιγώρησε μπρός στην ιστορική πρόκληση για διακυβέρνηση της χώρας , παρόλο που ,κατά δήλωση Βενιζέλου,  «μάτωσε» από τη συμμετοχή του στη συγκυβέρνηση .

          Θα αποφύγω τον πειρασμό να χαρακτηρίσω χοντροκομμένες ψευτιές τις διακηρύξεις των ,μέχρι χθες, συνεταίρων .Είναι σαφώς ελκυστικότερο να διεισδύσει κανείς στην οπτική τους και ,αναγνωρίζοντάς τους το τεκμήριο της έντιμης πρόθεσης, να επιχειρήσει να αναδείξει τις αντιφάσεις μιας, ούτως ή άλλως, αμήχανης ρητορικής .

            Την αλήθεια και την ευθύνη της συγκυβέρνησης άλλωστε την πληρώσαμε ακριβά .
Σταχυολογώ ,μερικά μόνο, από τα επιτεύγματά της στο οικονομικό πεδίο , χωρίς να παραγνωρίζω τη «μαύρη στατιστική» των αυτοκτονιών και της ανθρώπινης οδύνης, που συνεπάγεται η εφαρμογή του ,κατ ευφημισμό, «προγράμματος σωτηρίας».

  Μειώθηκε το ΑΕΠ κατά 25% σε σχέση με το 2008 , εκτινάχθηκε η ανεργία στο 27,5%,μειώθηκε η βιομηχανική παραγωγή κατά 35% από το 2007, μειώθηκαν οι μισθοί κατά 27% από το 2010 , εκτινάχθηκε το δημόσιο χρέος στα 355 δισ. Ευρώ το 2011 και επανέκαμψε στα 320 δισ το 2014 έπειτα από το κούρεμα του 2012 που το είχε περιορίσει στα 304 δισ ευρώ, μειώθηκαν δραστικά οι δημόσιες δαπάνες, αυξήθηκαν τραγικά οι φόροι,…….. 

Η αλήθεια  της συγκυβέρνησης βέβαια ( γνωστή και χιλιοειπωμένη ) είναι πως όλα τα παραπάνω αποτελούν  το αίμα που κόστισε η αντιμετώπιση της κρίσης και πως έχουμε την ευθύνη να καταβάλουμε αυτό το κόστος «…για να μη γίνουμε Αργεντινή.»

Δε γνωρίζω επακριβώς τι γίνεται στην Αργεντινή . Ξέρω ,όμως, καλά ότι η συγκυβέρνηση, παρ όλες τις επισημάνσεις έγκριτων φορέων, επιστημόνων κ.α. πως  το πρόγραμμα σωτηρίας απέτυχε και ότι δημιούργησε μεγαλύτερα αδιέξοδα απ όσα αντιμετώπισε, επιμένει πιστά στην εφαρμογή του καθιστώντας το φετίχ.

 Βλέπει πως η προσήλωση στο αρχικό σχέδιο της εσωτερικής υποτίμησης, που προϋπέθετε τη μείωση των μισθών και την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων περιουσιακών στοιχείων για χάρη των επενδύσεων και της ανάπτυξης δε βγαίνει (αψευδείς μάρτυρες η αναφορά τη Τρόικα για λάθος συντελεστές, η υπαναχώρηση από την , προσχηματική έστω,  έξοδο από το μνημόνιο,  οι καινοφανείς ιδέες για προληπτική γραμμή στήριξης και τόσα άλλα….), αλλά, παρ όλα αυτά, επιμένει να διαιωνίζει το πρόβλημα στραγγαλίζοντας τη χώρα προκειμένου να πετύχει την αποπληρωμή ενός μη διαχειρίσιμου χρέους.

Καμιά διάθεση αυτοκριτικής, καμία πρόθεση σθεναρής στάσης απέναντι στη Γερμανοκρατούμενη  Ευρώπη για χάρη της κοινωνίας που πεθαίνει . 

Αντίθετα, πρυτανεύει η απόλυτη εκλογίκευση, ο κυνισμός της αγοράς ,σε βαθμό που να απορεί κανείς αν πρόκειται για ανεπαρκείς πατριώτες ή για αδιάφορους καριερίστες που έχουν απωστεί  από την Ελληνική πραγματικότητα.

    Αυτή η μονολιθική οπτική έχει καταστρέψει την παραγωγική  δομή της χώρας  και απειλεί να μας οδηγήσει σε βουλγαροποίηση.

Έχουν μεταβάλει έτσι τη χώρα σε μια περιφερειακή αποικία που θα ζεί σε συνθήκες λιτότητας για δεκαετίες προκειμένου να αποπληρώνει τα δάνεια .Οι ολιγοπωλιακές επιχειρήσεις θα πληρώνουν μισθούς 400 και κάτι ευρώ , οι τράπεζες θα απλώνουν το χέρι στο κράτος απειλώντας με  λουκέτο, η ανεργία θα μειώνεται μέσω των ελαστικών μορφών εργασίας ,οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις θα αφανίζονται , η παιδεία και η υγεία θα ιδιωτικοποιούνται και οι επίδοξοι σωτήρες θα επαίρονται για το ότι «κρατούν  τη χώρα όρθια» .

Συμφωνώ πως μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν .

 Δεν μπορώ να αποδεχθώ, όμως, πως η αλήθεια που εξυπηρετεί το 1/3 μόνο  της Ελληνικής κοινωνίας και που εξουδετερώνει τα υπόλοιπα 2/3 καταδικάζοντάς τα σε αιματηρή λιτότητα, μπορεί να καταστεί πειστικό και ανεκτό πολιτικό επιχείρημα.

 Οι  κ. Σαμαράς και Βενιζέλος υποστηρίζουν μια αλήθεια που εξυπηρετεί μόνο ένα μικρό μέρος της κοινωνίας γι αυτό και θα μπορούσαν  να την «πουλήσουν» πειστικά μόνο στα Βόρεια προάστια και στην πολιτικοοικονομική ελίτ, που περνάει την κρίση ως «ελαφρά δέκατα».

Καταντούν ,όμως, προκλητικοί όταν κάθονται απέναντι από βιοπαλαιστές , οικογενειάρχες και εφήβους επιχειρώντας να τους /μας πείσουν πως  εργάζονται για ένα καλύτερο αύριο και πως είναι οι απαραίτητες πολιτικές σταθερές για την πρόοδο της χώρας.

Αυτό θα έλεγα πως είναι το πιο προβληματικό  και συνάμα επικίνδυνο από τη στάση τους: το να καταφέρουν  να μεταγγίσουν στους ανθρώπους της εργασίας ,τους οικογενειάρχες , τους φτωχούς…..  την αλήθεια της ελίτ ,που αντιλαμβάνεται ως φυσιολογική τη μετακύλιση  του κόστους της κρίσης  σ αυτές τις κοινωνικές ομάδες.

Να αποδεχθούν δηλαδή τα θύματα της κρίσης πως το πενιχρό αύριο που τους/μας ετοιμάζουν είναι στα σίγουρα ο μόνος δρόμος και πως έχουμε την ευθύνη να τον ακολουθήσουμε.

"θα σου δίνω να τρως τόσο μόνο, όσο χρειάζεται για να μην πεθάνεις. Θα σε κρατάω διαρκώς πεινασμένο". Λέει ο Χαμ  στον εθελόδουλο Κλοβ στο "Τέλος του παιχνιδιού" του Σ. Μπέκετ.

Κάπως έτσι …… κάποιοι εδώ  στη χώρα θεώρησαν την  παραπάνω ιδέα θαυμάσιο τρόπο για τη διαχείριση της κρίσης !!!

Στεφάνου Γρηγόρης
Φιλόλογος – Ιστορικός 
Mέλος της συντονιστικής Γραμ. της περιφερειακής παράταξης «Αλλάζουμε εποχή»

Μέλος της Ο.Μ. ΣυΡιζΑ  Άργους Ορεστικού