Σε αυτά τα 2,5 χρόνια της μνημονιακής λαίλαπας πολλά έχουν αλλάξει.
Η Ελλάδα και ο λαός της δεν είναι πλέον ίδια. Ο μνημονιακός οδοστρωτήρας, καθ’ εντολή Τρόϊκας, έχει εξαθλιώσει την πλειοψηφία του ελληνικού λαού και έχει μετατρέψει την χώρα
σε αποικία χρέους.
Υπάρχει, όμως, και κάτι που δεν άλλαξε σε όλο αυτό το διάστημα. Αυτό δεν άλλο από την σταθερή στήριξη της συγκυβέρνησης από έναν βουλευτή της αντιπολίτευσης ! Έναν βουλευτή που κάθε φορά που στριμώχνονταν η κυβέρνηση, αυτός εντελώς τυχαία (;) δημιουργούσε ένα αποπροσανατολιστικό θέμα εκ του μηδενός και έτσι άλλαζε η ατζέντα της επικαιρότητας. Η συγκυβέρνηση ξεπερνούσε τον κάβο μέχρι την επόμενη δύσκολη διαχειρίσιμη και πιεστική πολιτικά κατάσταση γι’ αυτήν, όπου και πάλι ο από μηχανής θεός Διαμαντόπουλος φρόντιζε, έμμεσα αλλά σαφώς αποτελεσματικά, να βάζει πλάτες και να απομειώνεται η αντίδραση της κοινωνίας για τις πολιτικές της συγκυβέρνησης.
Τι να πρωτοθυμηθούμε ;
Μέγα σκάνδαλο με τα μαύρα εκατομμύρια της Λίστας Λαγκάρτ ;
Θύελλα στο κοινοβούλιο και στα ΜΜΕ με τις δηλώσεις βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ που «αυτοπροσδιορίζεται στον αναρχικό χώρο». Αλλάζει η ατζέντα της επικαιρότητας και το σκάνδαλο με τα μαύρα εκατομμύρια που κάλυψαν οι κυβερνήσεις και οι πολιτικοί της περνάει σε δεύτερη μοίρα.
Οι αλλαγές στο ασφαλιστικό (ουσιαστικά η διάλυσή του) έρχεται στην επικαιρότητα και ο σούπερ αγωνιστής βουλευτής της αντιπολίτευσης ξαναχτυπά με εμφυλιοπολεμικά συνθήματα. «Ραντεβού στα γουναράδικα» δηλώνει από το βήμα της βουλής και δίνει άφθονη τροφή στα άθλια παπαγαλάκια του συστήματος, από τη μία να αλλάξουν την ατζέντα της επικαιρότητας και από την άλλη να υποσκάψουν την προσήλωση στη δημοκρατική ομαλότητα που στηρίζει με κάθε δυνατό τρόπο ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του.
Κουμούνδούρου: Επρεπε να είναι πιο προσεκτικός ο Διαμαντόπουλος
...Και μετά έρχεται η ώρα του ξεπουλήματος της ΔΕΗ, μιας δημόσιας εταιρίας που δημιουργήθηκε με χρήματα του ελληνικού λαού και που η πραγματική της αξία είναι δύσκολα αποτιμήσιμη λόγου του μεγέθους της. Το σκάνδαλο μεγάλο και η συγκυβέρνηση ψάχνει εναγωνίως έναν αντιπερισπασμό που θα τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας από αυτό. Και το βρίσκει. Που άραγε ; Δεν πάει κάπου το μυαλό σας ; Ναι, σωστά σκεφτήκατε. Στον συνήθως πρόθυμο. Νέες, λοιπόν, δηλώσεις του βουλευτή της αντιπολίτευσης (;) από το βήμα της βουλής. «Διότι εννοούμενος ως τρομοκράτης από το Σύνταγμα και από το νόμο επέλεξε την ένοπλη πάλη» δηλώνει ο βουλευτής για τον Ξηρό και φυσικά αυτή η δήλωση γίνεται βούτυρο στο ψωμί αυτών που θέλουν να παρουσιάσουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως ένα κόμμα που στηρίζει την τρομοκρατία, παρέχοντας φυσικά και ιδανικό τρόπο αποπροσανατολισμού.
Είχαμε όμως και μυστήριες συμπεριφορές από τον εν λόγω βουλευτή και σε τοπικό επίπεδο. Παραμονές ευρωεκλογών και ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ διοργανώνει προεκλογική συγκέντρωση στο εκλογικό του περίπτερο. Από τα μεγάφωνα ακούγεται ηχητικό σποτ κατά της στήριξης του εμπάργκο στην Ρωσία από τη συγκυβέρνηση ενώ παράλληλα τονίζοντα οι επιπτώσεις που θα έχει αυτό το εμπάργκο στον κλάδο της γουνοποιίας, τον κλάδο που τρέφει άμεσα ή έμμεσα το 50%, περίπου, των κατοίκων της Καστοριάς και της Σιάτιστας. Την επόμενη μέρα, εντελώς ξαφνικά, και δύο 24ωρα πριν την κρίσιμη Κυριακή των εκλογών, κυκλοφορεί στα τοπικά ΜΜΕ η είδηση πως το “τμήμα οικολογίας και περιβάλλοντος” του ΣΥΡΙΖΑ κατακεραυνώνει τον τοπικό ΣΥΡΙΖΑ για τις θέσεις του υπέρ της γουνοποιίας ! Αυτό αναπαράγεται σε όλα τα τοπικά ΜΜΕ. Στις επόμενες ώρες το τοπίο ξεκαθαρίζει. Ένας “οικολόγος” του ΣΥΡΙΖΑ, ανέβασε σε blog χαμηλής επισκεψιμότητας (zoosos.gr) την αντίθεσή του στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ Καστοριάς. Το σημαντικότερο όμως δεν είναι αυτό. Αυτό που μοιάζει πραγματικά απίστευτο είναι πως τον «οικολόγο» της Εκάλης τον ενημέρωσε για τις θέσεις αυτές ποιος λέτε ; Ναι, σωστά μαντέψατε. Ο Βαγγέλης Διαμαντόπουλος !!! Το γράφει άλλωστε και ο ίδιος ο «οικολογικά» ευαίσθητος Δημητρακόπουλος στο blog του ξεκάθαρα.
Ποτέ δεν απάντησε δημόσια σε αυτό το ερώτημα ο βουλευτής και επίδοξος πολιτευτής που ζητάει ξανά τη ψήφο μας για να μας αντιπροσωπεύσει στο εθνικό κοινοβούλιο...
Αυτές είναι μερικές μόνο από τις “συμπτώσεις” που καθιστούν τον εν λόγω βουλευτή τον ΠΟΛΥΤΙΜΟΤΕΡΟ βουλευτή της ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ.
Δεν ξέρω αν θα πρέπει να του καταλογίσουμε δόλο ή απλά ανοησία για αυτές τις “γκάφες” ή τα πισώπλατα μαχαιρώματα. Όμως, ακόμα και άδολες γκάφες να είναι από απλή ανοησία ή αμετροέπεια, πώς θα αντιμετωπίσει αύριο ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση αλλά και η τοπική κοινωνία της Καστοριάς παρόμοιες συμπεριφορές και ολισθήματα ; Πόσο θα κοστίσουν αυτές και ποιες θα είναι οι επιπτώσεις τους ;
Πάντως όλο και περισσότερο μου έρχεται στο μυαλό μια φράση που είχε πει στο παρελθόν ο ίδιος ο Διαμαντόπουλος για τον βουλευτή Πέτρο Τατσόπουλο όσο αυτός ήταν ακόμα στον ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή κάποιες δηλώσεις του: "Είχα πει παλιότερα πως πρόκειται για μαλ...α ή προβοκάτορα, είχα φτάσει να τείνω προς το δεύτερο, μετά και από το αποψινό είμαι σίγουρος για το δεύτερο...". Τότε είχα συμφωνήσει με τις δηλώσεις αυτές του Διαμαντόπουλου. Και εμένα έτσι μου φαίνονταν ο Τατσόπουλος. Ήταν όμως ο μόνος προβοκάτορας ο Πετρής ;
Διαμαντόπουλος για Τατσόπουλο: Μαλ...ας ή προβοκάτορας...
Γιατί κάποιος που συντονισμένα και συστηματικά καταφέρετε κατά του ΣΥΡΙΖΑ ή τέλος πάντων δεν τον συμπαθεί, να προωθεί έμμεσα ή άμεσα τον Διαμαντόπουλο ; Γιατί για τους αντιπάλους του ΣΥΡΙΖΑ ο ιδανικός συριζαίος βουλευτής Καστοριάς είναι ο Διαμαντόπουλος ; Και αυτό τυχαίο λέτε να είναι ή μήπως είναι ο ιδανικός προβοκάτορας ή ο ιδανικός ανόητος και αφελής που τους βολεύει ;
Βέβαια, κάποιοι θα αντιτάξουν τη μεγάλη του αγωνιστικότητα, την ένθερμη “επαναστατικότητα” και το θάρρος του να αντιμάχεται τα μεγάλα συμφέροντα που τον πολεμούν. Ok, και εμένα με προβλημάτισε αυτό. Πώς γίνεται όμως από την άλλη τα καθεστωτικά ΜΜΕ που ελέγχονται από αυτούς που υποτίθεται πολεμάει ο γενναίος βουλευτής να του στρώνουν το χαλί (βλ. Παραπάνω) στο κρισιμότερο σημείο του προεκλογικού αγώνα ; Πώς γίνεται ενώ δηλώνει σε κάθε ευκαιρία πως τον πολεμούν τοπικά οικονομικά συμφέροντα, να έχει την καθολική στήριξη ή στη χειρότερη περίπτωση ευνοϊκή “ουδετερότητα” (με εξαίρεση το blog σας) των τοπικών ΜΜΕ ; Και μάλιστα με δεδομένο το γεγονός πως η πλειοψηφία των τοπικών ΜΜΕ που τον στηρίζουν, όπως κατά γενική ομολογία σε όλη την επικράτεια άλλωστε, περιμένουν τέτοιες εκλογές για να ρεφάρουν οικονομικά ; Τόσο ισχυρά είναι τα οικονομικά συμφέροντα που τον πολεμούν που δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση ούτε σε μια τοπική εφημερίδα ; Ούτε σε ένα κανάλι ; Ούτε σε ένα ραδιόφωνο ; Τι σόι μεγαλοπαράγοντες είναι αυτοί που δεν μπορούν να επηρεάσουν κανένα τοπικό, έστω, ΜΜΕ ; Ή μήπως τελικά κάποιοι άλλοι είναι πιο ισχυροί οικονομικά ή μπορούν, τέλος πάντων, να δελεάζουν με άλλα ανταλλάγματα ;
Μήπως αυτό το παραμύθι με τον “κακό δράκο” φτιάχτηκε κατά παραγγελία για να εξυπηρετήσει προεκλογικούς επικοινωνιακούς σκοπούς ; Μήπως για να συγκινήσει, ως άλλος κατατρεγμένος Ξανθόπουλος, τον απλό κόσμο που δεν γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις ; Γνωστό πως ο λαός πάντα έδειχνε συμπάθεια στον φτωχό (με βουλευτικό μισθό βέβαια), αδύναμο και κατατρεγμένο που τον επιβουλεύονται οι “κακοί” και ιδιοτελείς ισχυροί (;). Στο θέμα αυτό παραδέχομαι πως πρέπει να του βγάλουμε το καπέλο του βουλευτή. Τον συγκεκριμένο ρόλο τον έπαιξε με ιδιαίτερη επιτυχία και φυσικότητα. Και αυτό με βάζει σε σκέψεις. Τυχαίο και αυτό ή μήπως είχε και προηγούμενη εμπειρία στον ανεπιτήδευτο θεατρινισμό, στο να παίζει ρόλους και να παριστάνει κάτι που δεν είναι ; Ειλικρινά δεν ξέρω.
Επειδή, όμως, τον τελευταίο λόγο στο πολίτευμα της δημοκρατίας (έστω και με αυτή την κουτσουρεμένη μορφή) έχει ο λαός, θα κλείσω με μια σχετική δήλωση του εκπροσώπου τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Πάνου Σκουρλέτη όταν είχε ρωτηθεί για μια ακόμη φορά για “άστοχες” δηλώσεις του εν λόγω βουλευτή.
“Ας τον κρίνουν και οι ψηφοφόροι του τον κ. Διαμαντόπουλο”
Ο Σκουρλέτης άδειασε τον ΔιαμαντόπουλοΚαλό βόλι και ψυχή βαθιά…
Ηλίας Ηλιού
Ηλίας Ηλιού
http://goo.gl/H1dkZw
Τυχαίο ;
Αυτό μου θύμισε μια ιστορία που είχα διαβάσει για τον Ζαμπέτα στον καιρό του εμφυλίου.
"...Ήταν ένας, ο Βασίλης ο κοβάρχης, δέσποζε σε όλη την περιοχή εκεί. Ήτανε της ΚΟΒΑ. Ο Βασίλης με ένα Μαραμπέλο πιστόλι στο χέρι μας φώναζε, το Χριστό σας, κουνηθείτε, γρήγορα. Μαζέψαμε τις πέτρες, πάμε στο Δαφνί και φτιάχνουμε τάχα οδοφράγματα. Οδοφράγματα της κακιάς ώρας. Κι αφού τα φτιάξαμε όλα, του λένε να τους πας να κοιμηθούνε στου Σιγάρα το εργοστάσιο και το πρωί να τους δώσεις όπλα να πάνε στην Αθήνα, στη μάχη. Μόλις τ’ ακούω αυτό… Α, ρε γαμώ το μουνί που τους πέταγε, πάλι τα ίδια! Πώς να φύγω τώρα από δω, σκέφτομαι, που ‘χει μάντρα, σκοπό, σίδερα. Θα φύγω νταηλίκι, δε γίνεται...
...Περάσανε τα χρόνια. Το 1975 είμαι στη Θεσσαλονίκη και μένω στο ξενοδοχείο του Καψή. Δούλευα στη ΦΑΡΙΝΤΑ. Μια μέρα είμαι στη ρεσεψιόν για να πάρω εφημερίδα. (…)
Έξω συναντάω κάποιον και μου λέει, Ζαμπέτα, δε με θυμάσαι; Τον κοιτάω, τον ξανακοιτάω, κάτι μου έφερνε απ’ τα παλιά. Τον θυμήθηκα στο τέλος. Ρε, που λέω, ο Βασίλης ο κοβάρχης δεν είσαι; Που είναι ρε, το Μαραμπέλο; Δε ντρέπεσαι, ρε πούστη, τι ήταν αυτά που κάνατε κείνα τα χρόνια, τι μας βάζατε κι εμάς να κάνουμε; Εγώ, μου λέει, δεν ήμουνα εγώ τέτοιος. Και κάθεται και μου λέει πράγματα ανήκουστα, απίστευτα. Ήτανε της Ασφάλειας ο Βασίλης! Ο κοβάρχης της περιοχής μας ήτανε ασφαλίτης! Είχε διαταγή να ξηγηθεί έτσι τότε. Ήτανε ρουφιάνος κι είχε χωθεί μέσα στο ΚΚΕ κι ήτανε στα μέσα και στα έξω του Κόμματος. Βασίλης Μπεκάκος λεγότανε. Ήτανε δικηγόρος πια κι είχε υπόθεση στη Θεσσαλονίκη."
Τα υπόλοιπα εδώ:
https://panosz.wordpress.com/2010/02/08/civil_war-43/