Μετά την διαφωνία του με τον Φιντέλ Κάστρο και τη φυγή του από την Κούβα,ο αργεντίνος επαναστάτης Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα περιπλανήθηκε αρκετά.Το φθινόπωρο του 1966 βρέθηκε στη Βολιβία για να συνεχίσει το επαναστατικό του έργο.
Την πάμφτωχη Βολιβία κυβερνούσε εκείνη την εποχή η αμερικανοκίνητη χούντα του στρατηγού Ρενέ Μπαριέντος.Ο Τσε με πάσα μυστικότητα οργάνωσε στη ζούγκλα της Σάντα Κρους μια ομάδα από
50 αντάρτες,που αποτέλεσαν τον αρχικό πυρήνα του Βολιβιανού Απελευθερωτικού Στρατού.Η πρώτη μάχη με τον στρατό δόθηκε τον Μάρτη του 1967.Ο Τσε ήταν και πάλι στο προσκήνιο,γεγονός που προκάλεσε την οργή του δικτάτορα,ο οποίος ζήτησε από τις δυνάμεις του το κεφάλι του για να το κρεμάσει σε κεντρικό φανοστάτη της Λα Παζ.
Ταυτόχρονα δραστηριοποιήθηκε και η CIA,που δεν είχε ξεχάσει τη δράση του Γκεβάρα στην Κούβα και την καθοριστική του συνεισφορά στην επικράτηση των «μπαρμπούδος» του Κάστρο,αλλά και την εναντίον των ΗΠΑ ρητορική του.Εξόπλισε τις ειδικές δυνάμεις του βολιβιανού στρατού με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας και την πλαισίωσε με ειδικούς συμβούλους,επικεφαλής των οποίων ήταν ο Φέλιξ Ροντρίγκεζ,με δράση στην Κούβα.Εκτός από τον στρατό και τους Αμερικανούς,ο Τσε είχε να αντιμετωπίσει και την εχθρική συμπεριφορά του τοπικού Κομμουνιστικού Κόμματος,που ήταν περισσότερο προσανατολισμένο προς τη Μόσχα,παρά προς στην Αβάνα.
Ο κλοιός έσφιγγε γύρω του και ο Τσε δεν άργησε να πέσει στα χέρια των διωκτών του.Οι βολιβιανές ειδικές δυνάμεις τον συνέλαβαν ύστερα από σύντομη μάχη στις 8 Οκτωβρίου 1967 στην τοποθεσία Κεμπράδα Ντελ Ιούρο.
Την επομένη μέρα ο Τσε Γκεβάρα εκτελέστηκε σε μια αίθουσα ενός εγκαταλελειμμένου σχολείου στο χωριό Λα Χιγκέρα.Ο εκτελεστής του ήταν ο λοχίας Μάριο Τεράν,που έδωσε μάχη με τους συναδέλφους του για το ποιος θα έχει την τιμή να σκοτώσει τον διακεκριμένο αιχμάλωτο.Με διαταγή του δικτάτορα Μπαριέντος,τον πυροβόλησε με τέτοιο τρόπο,ώστε να φανεί ότι σκοτώθηκε σε μάχη.
Η σορός του 39χρονου επαναστάτη μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο του Βαγιεγκράντε για να επιδειχθεί στους εκπροσώπους του Τύπου.Ακολούθως,ένας στρατιωτικός γιατρός τού ακρωτηρίασε τα δύο χέρια ως αποδεικτικό στοιχείο και στη συνέχεια το υπόλοιπο της σορού του τάφηκε σε άγνωστο σημείο.Ο τάφος του αποκαλύφθηκε το 1997 κοντά στο αεροδρόμιο του Βαγιεγκράντε από μια ομάδα κουβανών ιατροδικαστών.Τα οστά του μεταφέρθηκαν στην Κούβα και τάφηκαν στο Μαυσωλείο της Σάντα Κλάρα,όπου δόθηκε η καθοριστική μάχη της Κουβανικής Επανάστασης.
Ο θάνατός του αποτέλεσε ένα σοβαρό πλήγμα για το επαναστατικό κίνημα στη Λατινική Αμερική και οι διάφορες χούντες της περιοχής βρήκαν την ευκαιρία να σκληρύνουν τη στάση τους.
Σχεδόν αμέσως με το θάνατό του άρχισε να καλλιεργείται ο μύθος του.Ο γιατρός από την Αργεντινή έγινε το σύμβολο της εξέγερσης και της επανάστασης για το φοιτητικό κίνημα της δεκαετίας του '60.Πολλά νεαρά άτομα στη Δύση τον ξεχώρισαν ανάμεσα σε άλλους επαναστάτες,επειδή απαρνήθηκε τις ανέσεις μιας άνετης μεσοαστικής ζωής,για να αγωνισθεί για τους φτωχούς και απόκληρους του πλανήτη και για μια δίκαιη κοινωνία.Ακόμη και όσοι διαφωνούσαν με τις ιδέες του,αναγνώρισαν την ακεραιότητα και το πνεύμα αυτοθυσίας που τον διέκρινε.Σήμερα,αποτελεί το απόλυτο σύμβολο της επανάστασης,της αντίστασης και του αγώνα...
